تأثیر آموزش مبتنی بر مدل اعتقاد بهداشتی بر ارتقای رفتارهای پیشگیری کننده از سندرم پیش‌ازقاعدگی در دختران پیش دانشگاهی شهر تهران

زمینه و هدف: سندرم پیش‌ازقاعدگی مجموعه‌ای از علائم جسمانی، روانشناختی، عاطفی و رفتاری است که به‌طور دوره‌ای اتفاق می‌افتد و اثرات بدی بر فرد و خانواده می‌گذارد. هدف از مطالعۀ حاضر تعیین تأثیر آموزش مبتنی بر مدل اعتقاد بهداشتی بر ارتقای رفتارهای پیش‌گیری‌کننده از سندرم پیش‌ازقاعدگی در دختران پیش‌دانشگاهی شهر تهران است. مواد و روش‌ها: این مطالعه یک مطالعۀ نیمه‌تجربی با گروه شاهد است که  روی ۱۲۰ دانش‌آموز دختر پیش‌دانشگاهی مشغول به تحصیل در دو دبیرستان انجام شده است که به صورت تصادفی از مناطق ۱۹گانۀ شهر تهران انتخاب شده بودند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر آگاهی، رفتار و تمامی سازه های الگوی اعتقاد بهداشتی بود.  مداخلۀ آموزشی براساس نتایج حاصل از پیش‌آزمون و سازه‌های مدل اعتقاد بهداشتی در گروه مداخله و در چهار جلسۀ ۶۰-۴۵ دقیقه‌ای انجام شد. اطلاعات به‌دست آمده با نرم‌افزار Spss ویرایش۲۳ آنالیز شد. یافته‌ها: پیش از مداخله، ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و سازه‌های مدل تمامی گروه مداخله و شاهد یک‌سان بودند. پس از مداخلۀ آموزشی، در تمام سازه‌های مدل اعتقاد بهداشتی به‌ویژه آگاهی و حساسیت درک‌شده بین پاسخ‌های دو گروه مداخله و شاهد تفاوت معناداری وجود داشت (۰/۰۵< p). نتیجه‌گیری: براساس مطالعۀ حاضر، آموزش مبتنی بر سازه‌های مدل اعتقاد بهداشتی بر رفتارهای پیش‌گیری‌کننده از سندرم پیش‌ازقاعدگی مؤثر بوده و می‌توان از این مدل برای پیش‌گیری و کاهش علائم سندرم پیش‌ازقاعدگی استفاده کرد.